An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur, nisi quod turpis oratio est? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Aliter autem vobis placet.

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere?
Ea possunt paria non esse.

Non enim in ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in iis rebus, quas sapientia comparat ad voluptatem.
Nihilo magis.
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

At vero facere omnia, ut adipiscamur, quae secundum naturam
sint, etiam si ea non assequamur, id esse et honestum et
solum per se expetendum et solum bonum Stoici dicunt.

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum,
Cn.

Confecta res esset.: Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Tu quidem reddes;: Quamquam te quidem video minime esse deterritum.
Bork: Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
Bork: Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Duo Reges: constructio interrete. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quid iudicant sensus? Facillimum id quidem est, inquam.

Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem bonum esse, dolorem malum, plus tribuit sensibus, quam nobis leges permittunt, cum privatarum litium iudices sumus.